تبیین درک استادان و دانشجویان تحصیلات تکمیلی در مورد ویژگی‌های آموزش اثربخش:

زمینه و هدف: ایجاد شواهد نظام‌مند و با رویکرد کیفی در آموزش اثربخش، کمتر مورد توجه بوده است. از این‌رو، هدف از مطالعه حاضر، تبیین دیدگاه‌ها، تجربیات و ادراک دانشجویان تحصیلات تکمیلی و استادان دانشگاه علوم پزشکی کرمان در مورد آموزش اثربخش و عوامل مرتبط با آن بود. روش کار: این تحقیق یک پژوهش کیفی با روش تحلیل محتوا و نمونه‌گیری هدفمند بود که روی 32 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی و 7 نفر از استادان دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شد. یک راهنمای مصاحبه برای جمع‌آوری داده‌ها از طریق مصاحبه‌های گروهی و فردی عمیق استفاده شد. پس از کسب رضایت‌نامه آگاهانه شفاهی، داده‌ها ضبط، دست‌نویس و به روش تحلیل محتوا واکاوی شد. جهت حمایت از صحت و استحکام داده‌ها، معیار مقبولیت و تأیید پذیری لحاظ گردید. یافته‌ها: دو درون‌مایه اصلی از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی و استادان شامل عوامل مستقیم و غیر مستقیم مرتبط با آموزش اثربخش استخراج شد. عوامل مستقیم شامل عوامل مرتبط با دانشجو، استاد، محیط آموزشی و عوامل انگیزشی بود. عوامل غیرمستقیم، عوامل مربوط به سیستم آموزشی کشور، سیستم ارزشیابی، پایش دانشجو و عوامل اقتصادی بودند. نتیجه‌گیری: دانشجویان تحصیلات تکمیلی و استادان بر این باور بودند که آموزش اثربخش، امری پیچیده است که عوامل کلان مانند ویژگی‌های سیستم آموزشی کشور و عوامل خرد مانند ویژگی‌های دانشجویان و استادان بر آن تأثیر می‌گذارند. همچنین، یک تناقض بین درک مربیان و دانشجویان از نقش آنان وجود داشت. مربیان معتقد بودند که دانشجویان مسؤول یادگیری و خود انگیزگی هستند و دانشجویان بیان کردند که این مسؤولیت اصلی مربی است. این موضوع مهم باید در هنگام برنامه‌ریزی برای آموزش اثربخش در نظر گرفته شود.